Właśnie trwają obrady Rady UE w zakresie spraw socjalnych (Rada ds Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów – EPSCO). Tytułem przypomnienia w ramach rady EPSCO zbierają się ministrowie odpowiedzialni za zatrudnienie, sprawy społeczne, zdrowie i politykę konsumencką ze wszystkich państw UE. W posiedzeniach uczestniczą także stosowni komisarze europejscy.

Przedmiotem obrad, który wiąże się ze szczególnym zainteresowaniem branży transportu międzynarodowego, jest kwestia zmian w dyrektywie o delegowani pracowników i odpowiedź na pytanie czy transport będzie wyłączony z przepisów o delegowaniu. Parlament Europejski – Komisja ds Zatrudnienia – w poniedziałkowym głosowaniu (16.10.2017) nie wyłączyła transportu z tych przepisów i pozostawiła rozwiązanie problemów transportu związanych choćby z nadmiernymi obowiązkami administracyjnymi czy niejasnościami w związku z rozliczaniem płac minimalnych przyszłym przepisom Pakietu Mobilności.

Ku naszemu pozytywnemu zaskoczeniu bardzo dużo głosów za transportem międzynarodowym i rozwiązaniem sektorowym!

W toku obrad EPSCO trwa pierwsza wymiana stanowisk jak niżej:

  • Prezydencja estońska: podkreśla wole kompromisu. W zakresie transportu wskazuje na odmienność tego sektora i jako jedną z propozycji kompromisowych przedstawia opóźnienie wejścia w życie rewizji dyrektywy o delegowaniu w odniesieniu do transportu do czasu wejścia w życie Pakietu Mobilności;
  • Francja: za 12 miesiącami legalnego delegowania, ambitna dyrektywa, szybkie 2-letnie wdrożenie, transport ma być włączony ale Francja jest skłonna do dalszej dyskusji, zwrot wydatków nie powinien być wliczany do płacy, konieczne wzmocnienie kontroli i dodatkowe narzędzia kontrole w tym wykorzystanie platformy pracy nielegalnej;
  • Włochy: widzą przestrzeń dla kompromisu, stanowisko zbliżone do francuskiego lecz za większą swobodą gospodarczą, nie wypowiada się co do transportu;
  • Dania: 24 miesięczny okres legalnego delegowania, transport do Pakietu Mobilności;
  • Belgia: za zasadą takiej samej płacy za tę samą płacę, konieczność zachowania przejrzystości co do tego co to jest płaca, zwrot kosztów za zakwaterowanie, przejazd i wyżywienie jest konieczne , przewidzenie godnego zakwaterowania, jak najmniej wyjątków, za delegowaniem legalnym poniżej 24 miesięcy, chcą europejskiego organu nadzorczego (inspekcji pracy), 2 lata na wdrożenie dyrektywy, co do transportu: trzeba uwzględniać dyrektywę ale przepisy specjalne dla transportu muszą być zgodne z kwestiami socjalnymi. Tekst dyrektywy wymaga dalszych zmian;
  • Węgry – istotne zastrzeżenia wobec propozycji dyrektywy, chcą jednak kompromisu także w ramach grupy krajów w regionie, podejście regionu – akceptują koncepcję wynagrodzenia ale konieczne są specjalne warunki dla transportu , derogacja 7 dni dla transportu i 10 dni dla kabotażu, zgodzą się na włączenie transportu do delegowania ale wymaga to sprawiedliwego kompromisu;
  • Niemcy: za kompromisem ale w zakresie transportu- Niemcy chcą stosować dyrektywę do tego sektora (kabotaż oraz załadunek i rozładunek), chętnie powiążą negocjacje z Pakietem Mobilności, ewentualnie zaakceptują 10 punkt preambuły, 12 miesięcy legalnego delegowania, 2-3 letni okres na wdrożenie dyrektywy;
  • Rumunia: za konsolidacją współpracy administracyjnej, dyrektywa dzieli państwa członkowskie, Rumunia składała konstruktywne poprawki. Pojęcie wynagrodzenia jest do zaakceptowania, w zakresie transportu to wymaga to dalszych prac, Rumunia chce wyłączenia transportu z dyrektywy albo konkretne wyjątki ze stosowania przepisów z jasnym wyłączeniem kabotażu, jak i opóźnienie wejścia w życie rewizji w odniesieniu do transportu, za 24 okresem legalnego delegowania, 4 lata na wdrożenie;
  • Czechy: wątpliwości w zakresie wynagrodzenia pracowników, za 24 okresem legalnego delegowania, dłuższy niż 3 letni okres na wdrożenie, konieczne odmienne podejście do transportu choćby poprzez opóźnienie wejścia w życie przepisów. Zasadniczo delegowanie nie jest właściwe dla transportu. Nie możemy budować nowych granic w UE. Niektóre rozwiązania mogą prowadzić do rozwoju antyunijnych nastrojów w UE;
  • Grecja: w zakresie transportu skłania się do propozycji prezydencji estońskiej i wykluczenia z nowej dyrektywy o delegowaniu, skoordynowania jej z Pakietem, 12 miesięczny okres legalnego delegowania, 2 letni okres na wdrożenie dyrektywy, za wzmocnieniem kontroli;
  • Austria: za pełnym wynagrodzeniem, za 12 okresem legalnego delegowania, chce pozostawić zakwaterowanie w tzw twardych zapisach dyrektywy, w zakresie transportu: problem transportu powinien być rozpatrywany później i najpierw państwa powinny rozważyć dyrektywę główną;
  • Irlandia: za jednością w Europie, chce jednak zwalczać nadużycia, chce chronić rynek wewnętrzny. Najnowsze propozycje mogą jednak negatywnie wpłynąć, w zakresie transportu – popierają stanowisko Grupy Wyszehradzkiej i skłaniają się ku lex specialis;
  • Hiszpania: mobilność pracowników jest naszą zdobyczą, szanują zasadę równej płacy, za 24 okresem legalnego delegowania, za stabilnością prawną prowadzenia działalności gospodarczej, transport wymaga oddzielnych rozwiązań tekst w tym zakresie jest stosownie wyważony , transport wymaga oddzielnych rozwiązań;
  • Litwa: propozycja w dyrektywie nie jest wyważona, ani w zakresie delegowania ani w zakresie transportu, transport powinien być wyłączony z dyrektywy, za 24 okresem legalnego delegowania, 3 letni okres na wdrożenie dyrektywy;
  • Słowacja: w zakresie transportu – skłaniają się ku lex specialis (Pakiet Mobilności), za propozycją wyszehradzką by transportem zająć się osobno, z tym, że w zakresie płac w transporcie skłaniają się do kompromisu w zakresie wynagrodzenia ale nie wyłączenia, za 24 miesiącami legalnego delegowania, dłuższy okres wejścia w życie dyrektywy;
  • Łotwa: nie jest przekonana co do zrównoważonego charakteru propozycji zmian w delegowaniu, za zasadą równej płacy ale nie widzi takiego zastosowania wobec pracowników delegowanych w ogóle, transport międzynarodowy powinien być potraktowany oddzielnie, z sympatią do propozycji grupy wyszehradzkiej, 3 letni okres wejścia w życie i 5 letni okres przejściowy, 24 miesiące legalnego delegowania;
  • Malta: popiera zaproponowany tekst przez prezydencję estońską, transport międzynarodowy powinien być uwzględniony w dyrektywie;
  • Wielka Brytania: zwraca uwagę na wpływ dyrektywy na gospodarkę, potrzebna jest równowaga i nie można narzucać nieproporcjonalnych obciążeń na firmy, za zmniejszeniem sankcji gdy pracodawca zagraniczny został wprowadzony w błąd co do treści przepisów, za odrębnym podejściem do transportu;
  • Chorwacja: za zniesieniem sankcji, okres przejściowy dłuższy niż 3 lata, za wyłączeniem transportu z dyrektywy do oddzielnych przepisów;
  • Szwecja: podkreślają konieczność poszanowania porozumień partnerów społecznych, za równością płac. Za kompromisem;
  • Holandia: wyraża wolę poszukiwania kompromisu w zakresie transportu, konieczne jest bowiem zakończenie prac nad dyrektywą, zgoda na 3 lata na wejście w życie dyrektywy, fundusze emerytalne powinny być wpisane do długotrwałego delegowania;
  • Polska: zależy nam na jasności i pewności prawnej, za 24 okresem legalnego delegowania, konieczne doprecyzowanie miejsca pracy, zwłaszcza w kontekście zastępowalności, za zniesieniem sankcji wobec błędnej informacji dla pracodawców, porozumienie będzie możliwe bez dobrych rozwiązań dla transportu międzynarodowego (jak i kabotażu i tranzytu), podziela wspólne stanowisko Grupy Wyszehradzkiej, sprzeciwia się retoryce populistycznej;
  • Finlandia: za sektorowym podejściem.

Za chwilę stanowisko Luksemburga oraz Portugalii

Obrady można śledzić pod tym linkiem: https://video.consilium.europa.eu/en/webcast/1da30fc5-0d6c-4c6a-ab3a-fcbfdf2d38f4

Zobacz cała relacje z obrad: przejdź do część II relacji >>

Opracowała: Joanna Jasiewicz