Po burzliwych 11 godzinnych negocjacjach w nocy z 11 na 12 grudnia br. przedstawiciele Parlamentu Europejskiego uzgodnili wspólny tekst Pakietu Mobilności nr 1 z Prezdencją fińską reprezentującą Radę Unii Europejskiej. To już jeden z ostatnich etapów prac nad tą inicjatywą legislacyjną, gdyż uzgodniony projekt aktu prawnego musi być jeszcze zatwierdzony m.in. przez Radę.
W przyjętym tekście osiągnięto szereg trudnych kompromisów. M.in. odrzucono odwołanie do rozporządzenia Rzym I jako kryterium wyznaczania państwa siedziby przewoźnika zawarte w sprawozdaniu posła Ismaila Ertuga. to kryterium miało wyznaczać także prawo właściwe dla rekrutacji i zatrudniania pracowników.
Oczzwiście diabeł jak zwykle tkwi w szczegółach i dlatego w celu dokonania całościowej oceny potrzebna będzie szczegółowa analiza poszczególnych artykułów i ustępów wszystkich trzech części przyjętego Pakietu. Niejednokrotnie zdarzało się już bowiem, że to właśnie w pojedynczych nowych rzekomo kompromisowych zapisach kryły się pułapki stanowiące potencjalną barierę dla swobody świadczenia usług przewozowych na unijnym rynku.
Maciej Wroński
Prezes TLP
